"Gwiazdka z nieba" Katarzyna Michalak

"GWIAZDKA Z NIEBA"
Autor: Katarzyna Michalak
Wydawnictwo: Znak Litera Nova

Życie potrafi wiele dać, ale jeszcze więcej odebrać. Nie każdy potrafi docenić i cieszyć się z dobroci, które posiada. Bardziej zauważamy to co utraciliśmy, cierpienie i smutek wtedy pozostaje na długo.
Życie nie rozpieszcza Nataniela. W jedną z wigilijnych nocy przeżył tragedię. Chcąc pomóc innym ludziom, sam został poszkodowany. Uległ wypadkowi, którego skutki są odczuwalne, nawet z upływem lat. U swego boku ma ukochaną matkę, która umiera i wtedy zostaje na świecie zupełnie sam. Traci również dach nad głową i wyrusza w nieznane. Zatrzymuje się w Sennej, małej wiosce. Tam jego uwagę przykuwa mała, zaniedbana i opuszczona chata. Jest położona nad brzegiem jeziora, widok i otoczenie go zachwycają. Jego serce, już od pierwszych chwil, pragnęło pozostać w tym miejscu, jednak chłopak nie ma pieniędzy, by stać go było na kupno tej chaty. Dowiedział się również, iż legenda głosi, że ktokolwiek w niej zamieszka, straci to, co kocha. Czy Nataniel wyruszy w dalszą podróż? A może pozostanie w Sennej i zacznie układać sobie życie? Co spotka chłopaka, który nie ma nikogo? Może w końcu los się do niego uśmiechnie? A może wręcz go nie oszczędzi?


Powieść zainteresowała mnie od pierwszych stron i tak pozostało do samego końca. Zostałam oderwana od blokowisk i od dużych miast. Me myśli przeniesiono na małą wieś na Mazurach. Autorka opisała pięknie przyrodę, przez co mogłam sobie wszystko wyobrazić. Do tej pory w głowie mam obraz starej chaty nad brzegiem jeziora, do tego pomost wpuszczony w głąb jeziora. Nie raz łapałam się na tym, że zaczynałam rozpływać się w marzeniach. Widziałam tam siebie na wakacjach, a nawet w śnieżną zimę. Gdybym potrafiła malować, namalowałabym obraz, gdyż chciałabym na niego patrzeć.

Bohaterowie powieści, to dające się polubić postacie. Może nie wszyscy, ale to dobrze. W końcu dawka różnych emocji jest wskazana podczas czytania lektury. Nataniel, to chłopak pokrzywdzony przez los. Jego nie da się nie lubić, a w momentach, gdy błądzi jest mi jego po prostu żal. Nie dziwię się, że miłość go tak strasznie oślepiła. Może został zraniony, ale przeżył piękne chwile. Mam nadzieję, że autorka w drugiej części da mu prawdziwą miłość, taką na jaką zasługuje.

Katarzyna Michalak pokazała jak wielką siłę ma przyjaźń. Uwielbiam czytać o tej więzi, która łączy ludzi. I w tej książce taką znalazłam. Po raz kolejny potwierdza się, że przyjaźń nie zna granic wiekowych. Młodzi otrzymują wsparcie i dobre rady od starszych i odwrotnie, starsi dostają lekcje i inne spojrzenie na życie od młodych. Najważniejsze, by być przy sobie w trudnych jak i tych szczęśliwych chwilach.

Początek książki, jak również sam jej koniec dzieją się w wigilię. Za dużo o świętach autorka nie napisała, a tego po okładce jak również po tytule książki byśmy się spodziewali. Ale Wiecie co? Mi to zupełnie nie przeszkadza, gdyż powieść bardzo mi się podobała. A może tu właśnie o to chodziło? Początek książki przedstawia losy Nataniela, które są początkiem jego nowego życia. Koniec powieści kończy się wigilią i może to właśnie też jest początkiem czegoś nowego dla chłopaka? Może o to właśnie autorce chodziło?

Szczerze się przyznaję, że czekam na drugą część z niecierpliwością.

Cytaty z książki:

"Ktoś kiedyś powiedział, że w innych ludziach najbardziej nienawidzimy własnych wad, i to chyba prawda."

"Niektórzy ludzie, choćby mieli wszystko, nigdy nie będą szczęśliwi. Inni nie mają nic, a potrafią cieszyć się życiem."