"Ogród Zuzanny" (Tom 1) Justyna Bednarek, Jagna Kaczanowska

 "OGRÓD ZUZANNY"

Cykl: Miłość zostaje na zawsze (tom 1)

Autor: Justyna Bednarek, Jagna Kaczanowska
Wydawnictwo: W.A.B
Liczba stron: 400
Rodzaj literatury: Literatura obyczajowa/Romans
Rok wydania: 2018

"Mężczyzna, którego ciągle kochasz.

Wiadomość, którą chcesz mu przekazać.

Uczucia ukryte między płatkami kwiatów."

Miłość bywa nieodgadniona, czasem niezrozumiana. Jest piękna, gdy dwoje ludzi się nią dzieli, a smutna, gdy została niezauważona  i dwoje kochających się ludzi nie dało jej szansy, bo być może nie zdążyli jej poczuć i poszli w dwóch zupełnie innych kierunkach.
Zuzanna i Adam poznali się na studiach. Między tą dwójką mocno zaiskrzyło, można śmiało rzec, że się pokochali. Ten czas nie sprzyjał ich uczuciom, nie stworzyli związku, nie zostali razem. Chłopak wyjechał za granicę i poznał dziewczynę, z którą się ożenił. Zaczął dorosłe małżeńskie życie, szedł ścieżką kariery. Zuzannie nie było łatwo, musiała rzucić naukę, a jej małżeństwo szybko się rozpadło. Pozostała samotną matką i musiała ciężko pracować, aby zapewnić dziecku szczęśliwe dzieciństwo, choć tak naprawdę na niewiele było ją stać. Ledwo wiązała koniec z końcem.
Zuzanna zajmuje się projektowaniem ogrodów, jest również ich wykonawcą. Pewnego dnia dostaje do stworzenia ogród, którego jak się okazuje, właścicielem jest jej dawna miłość. Minęło 13 lat, a jej serce na jego widok znów zabiło mocniej. Kobieta poprzez kwiaty zostawia Adamowi wiadomość. Każda roślina ma swoje znaczenie, nic w ogrodzie nie zostaje posadzone i zasiane przez przypadek. Najważniejsze, by ta wiadomość została odczytana. Czy Adam domyśli się znaczenia i wiadomości ukrytej we własnym kwiatowym raju?

Uwielbiam książki, w których spotykam bohaterów, którzy są w różnym wieku, pomiędzy którymi różnica wiekowa jest znaczna i spojrzenie na świat jest inny. W "Ogrodzie Zuzanny" są trzy pokolenia kobiet, jest to rodzina Czaplicz. Trzy panie, babcia Cecylia, która zyskała moją największą sympatię, córka Krystyna, kobieta mocno stąpająca po ziemi, przez co sprawiała wrażenie zimnej i niesympatycznej oraz wnuczka Zuzanna, kobieta ciepła, lecz troszkę zagubiona. Jednakże bohaterów książkowych było o wiele więcej, każdy z nich miał woje miejsce i swoją chwilę w powieści. Każda z tych postaci wzbudzała jakieś emocje.

Powieść jest ciepła z lekką dawką humoru, lecz nie brakuje w niej również momentów wzruszenia. Czyta się szybko, aczkolwiek nie zawsze akcja jest wciągająca. Bywają momenty, które mnie nie zaciekawiły i po prostu przeczytałam je bez większych emocji, czy też bez większego zainteresowania. Jednak dużo więcej było takich, które bardzo polubiłam. Mam słabość do wszystkich postaci książkowych, które odgrywają role babci. Przeważnie czuć od nich dobro i ciepło, są one wsparciem i dzielą się mądrościami życiowymi, których przez lata się nauczyły oraz mają swoją własną historię, którą trzymają w sobie, a w odpowiednim momencie o niej opowiadają. I w tej powieści Cecylia jest taką osobą, znalazłam w niej te wszystkie cechy, które cenię oraz za które podziwiam.

Miłość Zuzanny i Adama nie zachwyciła mnie, była po prostu ładna. Nie złamała mi serca, jak również nie uniosła do nieba i nie porwała. Nie mogę napisać, że niczego w niej wyjątkowego nie było, gdyż uważam, że każda miłość wyjątkową jest. Każda jest inna i niepowtarzalna. Aczkolwiek ja jako czytelnik, bardziej skupiłam się na relacjach pomiędzy synem Zuzanny i jej ukochanym. Zastanawiałam się cały czas nad czymś i zgadłam, tutaj autorki nie zrobiły raczej niespodzianki, gdyż zagadka praktycznie podana została z jej rozwiązaniem.

Bardzo spodobał mi się pomysł na wiadomość pozostawioną w roślinności. To dla mnie coś nowego, zaskakującego. Oczywiście wiedziałam, że niektóre kwiaty mają jakieś znaczenie, coś symbolizują. Lecz nigdy nie analizowałam tego tak dokładnie. Mam jednak nadzieję, że nikt mi w moim ogrodzie, od siebie w ramach prezentu nie zasieje bazylii.

Patrząc na tę lekturę pod względem humorystycznym, to faktycznie było troszkę wątków, które miały za zadanie czytelnika rozbawić. I to da się wyczuć, kiedy dana sytuacja do takich należy, jednak nie wszystkie spełniły taką rolę. Mnie nie wszystkie bawiły, ale rozumiem, że ludzie są różni i każdego rozśmieszyć może coś innego.

Podsumowując tę książkę, napiszę krótko. Mam do niej bardzo mieszane uczucia. Nie potrafię stwierdzić, że polecam ją z czystym sercem, lecz również zdecydowanie, nie mogę napisać, że jej nie polecam, ponieważ sama sięgnę po drugą część, gdyż ciekawa jestem dalszych losów bohaterów.